Opstellen is systemisch kijken vanuit wat er meer is,
naar waar je vast loopt.
Een rivier stroomt.
Het water klettert tegen de rotsen.
Het schuurt de stenen tot gladde stenen.
Het water probeert altijd zijn route te volgen.
Het kruipt waar het niet gaan kan.
Opstellen is het omarmen waarvan je niet voor mogelijk hield
dat omarmen een optie is.
Dan gaat je verdriet, je boosheid of je angst
je juist omarmen en knuffelen.
Ga je samen sterker verder.
Met een opstelling kijk je niet naar de rots die boven het water uitsteekt.
Je kijkt onder het wateroppervlak.
Je wilt weten hoe de rots zich daar heeft gevormd
Hoe t komt dat t water kruipt in plaats van stroomt.
Roadblocks als kiezelstenen
Op deze manier open je jouw deur naar het leven.
Je maakt opnieuw verbinding met dat wat er meer is,
je levenspad en je ziel.
Oplossingen lijken als vanzelf naar je toe te komen.
Zo wordt je je eigen rots in de branding.
De roadblocks op jouw route lijken
geslonken tot kiezelstenen.
Opdat jouw route een magneet wordt voor
alles wat er voor jou klaar ligt.
Zodat toeval, alles wordt wat jouw toevalt!